Lidija Nikčević: Stanica

TRANSLATIONS

Great Britain

Delusions in the Mediterranean

I

 

I buried every word of mine,

every reflection that refers to the

obverse of human fear. Today,

my world is a property of emptiness —

 

absent is the hope that belongs

to the morning delusion of the truth.

I think I have understood:

I glorified the banalities

 

– even if it be characteristic of

the melancholic moment that

overcomes me amid this confession of disorder.

From this side of the Adriatic daylight has almost appeared:

 

neither has the sky covered the fields behind the sea,

nor will I see the contours of previous summers.

 

II

 

I followed the roads,

left to the steps the silence

that is unbearable this time.

Broken from days that took flight

 

I almost heard the howls –

how the Mediterranean favourite of

the night became faithful to feelings.

Nothing could change

 

the arranged order among the expanses of land.

Suddenly, I remembered the time

in which indifference prevails over

the usual unease. Then,

 

while observing the distant shores,

I opened my cold thought.

Translated by Aleksandra Nikčević Batrićević

FRANCE

Sur la ligne internationale Munich-Salonique

Dans le train sale, sur la ligne internationale Munich — Salonique

J’essaie de lire „l’Homme sans propriétés“ de Robert Musil.

J’ai recours aux remplacements banals.

Continuer la lecture est bien plus difficile que de trouver

Un voyou somnolant dans chaque compartiment

Aussi bien dans la première que dans la seconde classe

De toutes lignes ferrovières.

 

Curieusement, le train international

S’arrête souvent aux stations locales:

Je cherche des symboles invisibles dans

Ce non-respect des horaires de circulation

Je trouve qu’il vaut mieux renoncer à la lecture.

C’est pour cela que je me tais et je regarde

D’abord dans les paysages nocturnes de Slavonie

Ensuite dans le miroir devant moi —

Je vois mes deux sacs pas très grands

Apparemment un bagage pas trop lourd.

Mais il me semble impossible de m’en priver

Le train s’éloigne et le jour s’approche

Je pense que peu importe

A quelle station il faut descendre

Et quel bagage emporter.

Traduction: Milan Barac

Germany

Italia

Albania

RASTËSITË

…Ndërsa nga kujtimet mund të të dëboj.

edhe pse me ty më lidhin vetëm disa rastësi,

shumë fotografi dhe faqe, pranija jote

në shumë vnde të paparishikueshme. Vetëm di

për takimet e mia me ty, gjithashtu të rastësishme dhe

të pabesueshme. Në jetën time ti edhe nuk je

prandaj përpiqem të të përcaktoj një vend qendrimi.

Nuk dukesh, dhe, përsëri që para

të tjerëve të sqaroj se ekziston, bile dhe atë

se ti disi ke qenë gjithmonë aty. Nuk ekziston, vetëm ndoshta

si shkak për poezinë, Po, vallë, a nuk është edhe kjo

një jetë, një mënyrë që të jesh në kozmos. Asnjëherë

nuk arrij të jem i sigurt — kur të shoh

sesi ecën ndanë rrugës — a vlen e gjithë kjo

edhe për një përkushtim tjetër me zë. Vetëm jam

i sigurt se po ecën drejt një bote tjetër.

Përktheu: Dimitrov Popoviq

Poland

Russia

Slovakia

Sweden

Slovenija

Pavle Goranović, Slo-bio

Pavle Goranović je eden najboljših črnogorskih pesnikov obdobja zadnjih desetih, petnajstih let. Rodil se je leta 1973 v Nikšiću, Črna Gora. Diplomiral je iz filozofije. Doslej so mu izšle pesniške zbirke:  Ornamentika noči(1994), Branje tišine(1997), Knjiga prividov(2002), Kako dišijo knjige(2008), Cinober(2009), Mesto polne lune (2014) in monografija Tin Ujević in Črna Gora (2008).  Knjiga prividov je bila prevedena v slovenščino in tiskana pri založbi Sodobnost International. Poleg poezije piše Goranović tudi prozo in književne kritike. Izjemno dober opis Goranovićeve poezije je zabeležil  Božo Koprivica, glasi pa se nekako takole: „Ta velika modrina in Luc Besson, to lebdenje v verzu kot v smrti, kot v radosti in bolečini.“  Ali pa Mladen Lompar: „Če je sodobna črnogorska poezija čakala dostojanstvo, potem je to zdaj tukaj, v knjigi Mesto polne lune.“ Jaz bi Koprivici in Lomparju dodal še nekaj, kar je postalo univerzalen emblem Goranovićeve poezije: plemenita melanholija,  v najbolj čistem pomenu teh dveh besed. Prevedene pesmi so iz knjige, ki je sodobni črnogorski poeziji vrnila dostojanstvo.

Izbral in prevedel Uroš Zupan.

North Macedonia