Great Britain
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
FRANCE
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Germany
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Italia
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Albania
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Poland
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Russia
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Slovakia
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Sweden
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
Slovenija
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски
North Macedonia
Огледалото на бродоломникот
според песната „Град“ на Констанин Кавафис
I
(Ни малку величествена смрт)
Отспротива е исто, мислиш.
Исто е таму, на онаа друга пучина,
каде некогаш ти се чинеше дека животот е
поблиску. Но, ти тоа никогаш нема да го знаеш,
како што нема да ја осетиш
невидливата широчина на Средна Европа
или кој било самрак на источниот брег.
На секое место на светот е исто,
таму каде животите привршуваат.
Секое утро е како твоето — неволно
учествување во животот. И секој крај
на денот е ист, како кога ти нурнуваш в сон:
твојата ни малку величествена смрт.
А тука си само привремено ‒ на светот.
Препев Игор Исаковски