Lidija Nikčević: Stanica

Great Britain

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

FRANCE

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Germany

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Italia

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Albania

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Poland

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Russia

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Slovakia

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Sweden

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

Slovenija

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски

North Macedonia

Непознати лица

— песна од расказот „Друштво на двојници“ —

Сродството го прифативме случајно,

се сретнувавме обично после риба, во петок.

Веке ги немавме

своите причини на срцето, своите животи.

И иако не треба да се признае,

освен во поезијата и лошото заведување,

ова е една од оние себични песни во која зборовите лесно го потиснуваат она што се случило.

Сега имам впечаток — силен и уверлив

дека тоа п не сум бил јас.

Не е чудно — некои случки те одминуваат,

не ги забележуваш. А потоа се појавуваат,

после ден, година или пет.

И така, додека ненамерно се сеќаваш,

добиваш сигурен впечаток

дека некој близок ти раскажува за нешто

каде само молчелив сведок си бил.

Одеднаш, сите тие непознати лица

ти стануваат драги, и изобилува од мили настани. Ниту на тоа ниту на песната не мислам, (а тоа не треба да се признае, освен во поезијата и лошото заведување.)

заминувам со сеќавање на некој друг себе,

на некое драго и непознато лице.

Препев Игор Исаковски