Great Britain
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
FRANCE
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Germany
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Italia
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Albania
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Poland
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Russia
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Slovakia
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Sweden
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
Slovenija
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски
North Macedonia
На мегународната линија Минхен — Солун
Во валканиот воз,
на мегународната линија Минхен — Солун,
се обидувам да го читам Човек без својства
од Роберт Музил.
А тоа е, се уверувам, на вакви места речиси неможно.
Посегнувам по банални замени:
да се продолжи читањето е неспоредливо потешко отколку да се пронајде дремлив непрокопсаник во секое купе, исто и во првата и во втората класа, на сите железнички линии.
Интересно, мегународниот воз
често застанува и на локални станици:
барам невидливи симболи во тоа непочитување на возниот ред.
Сфаќам дека е подобро да се откажам од читањето.
Затоа молчам и гледам
прво во ноќните пејзажи на Славонија,
па во огледалото спроти мене —
ги гледам своите две неголеми торби,
навидум не толку тежок товар.
Но ми се чини невозможно да се ослободам од него.
Како што одминува возот
И како се приближава денот
Мислам дека е сеедно
На која станица ќе излезам
И чиј багаж ќе го понесам.
Препев Игор Исаковски