Lidija Nikčević: Stanica

Great Britain

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

FRANCE

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Germany

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Italia

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Albania

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Poland

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Russia

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Slovakia

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Sweden

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

Slovenija

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски

North Macedonia

Како мирисаат книгите

За секоја книга има по еден мирис,

мирис кој се изедначува со значењето.

Или со првото доживување на таа книга.

Како тогаш мирисаат книгите —

на правливите полици,

во заборавените домашни библиотеки,

непрофитните книжарници на главниот град?

Како мирисаат книгите на нобеловците?

 

Книгите на старите мајстори мирисаат на пергаменти,

на оние страници кои исчезнале — можеби и

ги нема кога ке ги отвориме бледите корици.

Нивните книги се сведени на жолти листови.

Книгите на скрибоманите мирисаат на маките

на печатарските работници. На работничките универзитети — книгите немаат мириси, обично се црвени и недопрени.

 

Како мирисаат книгите на моите пријатели?

Како мирисаат светските бестселери, готвачите, прирачниците, упатствата за подобра концентрација? (Не ги сакам книгите во кои се чувствува чад: тука веке се измешани пороците.) Како мирисаат светите книги, на сите јазици на светот?

Како мирисаат на изумрените јазици?

Книгите на паганите се свртени кон сонцето, затоа ги губат својствата кога ке им се доближиме.

 

Ниеден мирис не е безопасен.

Сопственоста на книгољупците не потсетува

на ниеден мирис,

на ниедна книга, впрочем.

Напуштените книги во канцелариите

мирисаат на стари сликарски платна.

 

Најчудесно мирисаат книгите во

аргентинската Национална библиотека,

и тоа оние набавени после 1955 година.

Не знам како мирисаат книгите

на затворениците, веројатно на влажни зидови

и минато. Како мирпсаат собраните дела на класиците? Како мирисаат книгите кои му се вратени на Кнут Хамсун? Неговите книги како мирисаат?

 

Го чувам мирисот на една книга,

скапоцен како знаењето на германскиот јазик.

Препев Игор Исаковски