From the section TRANSLATIONS

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…

Од оние сум кои сакаат да седат

во последните редови, крај вратата.

Го правам тоа за помалку да ме забележат

кога ке излехувам.

Од оние сум што поезијата ја говорат тивко,

зашто повеќе се радувам кога други ја читаат,

отколку кога ја слушаат мојата поезија.

Вака, се плашам дека ќе заминат од мене

сите тие зборови кои ми се како делови од битието:

драги, секако драги се тие зборови,

за кои не водам премногу сметка.

Се плашам дека ке исчезне нивната вистинска содржина, нашата блискост и чувството на припадност.

Од оние сум кои не забораваат

како стигнале до зборовите.

 

Само, сакам во себе

да изговарам стихови за исчезнувањето.

Верувам дека во некакво чистилиште

ке биде земена в предвид оваа моја слабост —

да забележувам исчезнати животи, себеси во исчезнување.

 

Од оние сум кои се сомневаат

Во пророчката моќ на поезијата.

 

Затоа верувам дека ќе исчезнам додека ги изговарам Оние стихови ки единствено јас ги знам ‒ стихови са зидини, жени и самотија.

 

Веќе ги изговарам…